การเดินทางในโซลมันสะดวกมากๆอันนี้ไม่ได้โม้นะสะดวกกว่ารถไฟฟ้าบ้านเราซะอีก


การเดินทางในเกาหลีนั้นไม่ยากๆบางคนอาจกลัวว่าจะหลงไปไม่ถูกค่าใช้จ่ายขอบอกเลยว่าถ้าคุณเดินทางเป็นแล้วคุณจะบอกว่า ทำไมการเดินทางแบบนี้ทำไมไม่มีที่เมืองไทยบ้างน้า เดี๋ยวจะหาว่าเราโม้ เอาล่ะจะอธิบายแบบละเอียดให้นะ
   การเดินทางในเกาหลีเอาในโซลล่ะกันเพราะเราเดินทางในโซลมากกว่า ในโซลจะมีการเดินทาง3แบบที่เห็นได้ชัดเลยคือ
       1. การเดินทางด้วยรถไฟฟ้าใต้ดิน subway อันนี้แหละที่สะดวกที่สุดเพราะอันดับแรกคือเรื่องเงินค่าเดินทางถูกมาก
ใครมีiphone ipad ให้โหลด app subway korean

แอฟนี้ไม่มีไวไฟก้อใช้ได้เอาไว้คำนวนค่ารถไฟจากสถานีนึงไปอีกที่นึงกดสถานีที่ขึ้นแล้วเลือกอันแรก แล้วไปกดอีกสถานีนึงแล้วเลือกอันสุดท้ายมันจะคำนวนเงินวอนให้อยากสะดวกกว่าเดิมอีกแนะนำว่าต้องซื้อ tmoney tmoney คือบัตรที่เราสามารถเติมเงินเข้าไป ราคาบัตรเริ่มต้นที่ 3000 วอน ประมาณ 90 บาท แล้วเติมเงินเข้าไปในบัตรสัก 10000 วอน
เอาไว้เดินทางในโซล

ย่านนี้ขึ้นชื่อเรื่องของกินจะมีของกินหลากหลายให้เราเลือกเราเลยเอาภาพรวมๆมาให้ดูกันถ้าไปถึงรับรองว่าหาของกินตามแบบรูปได้แน่นอน หาง่าย
อันนี้ตัวขนมจะทำเป็นรูปร่างเหมือน.....แต่ข้างในมีใส้รสชาติทานคู่กับกาแฟก้ออร่อยมากๆ

ร้านอาหารร้านนี้ขอบอกว่อร่อยใช้ได้ ยิ่งข้าวยำ บิบิมบัท แรกๆก้อกินไม่เป็นโต๊ะข้างๆเค้าสอนก้อเลยอ๋อทันที









คำถามที่พบเจอบ่อยและเป็นคำถามที่คาใจทุกคนมากเราจะแบ่งเป็นข้อๆให้


  _ถ้าเราเข้าประเทศแล้วเจอตม.ที่เกาหลีเราต้องทำยังไงถึงจะผ่านและไม่มีปัญหา
    การที่เราเข้าประเทศที่เค้าตรวจอย่างเคร่งครัดเพราะว่าเคยมีปัญหาเกี่ยวกับการเข้าไปทำงานอย่างผิดกฏหมาย
ผู้หญิงส่วนมากจะเข้าไปค้าประเวณี ส่วนผู้ชายจะเข้าไปเป็นแรงงาน การตรวจจึงค่อนข้างละเอียดแต่ถ้าเราผ่านง่ายๆ
อันดับแรกเรื่องการแต่งตัวเราก้อแต่งตัวให้ดูดีไว้ก่อน อย่ารนยิ้มทักธรรมดา เค้าจะให้ไปยืนตรงจุดที่มีรูปรอยเท้าและให้เอานิ้วชี้2ข้างเข้าไปที่เครื่องจากนั้นก้อมองกล้อง ก่อนหน้านั้น บนเครื่องบินเค้าจะแจกใบเข้าเมืองและแบบสอบถามอย่างละใบ
ใบเข้าเมืองก้อกรอกตามข้อมูลจริงเป็นภาษาอังกฤษ อาชีพที่เราทำงานอะไรก้อกรอกลงไป แนะนำว่าตรงที่มีให้ติ๊กถูก
ว่ามาทำอะไร ให้ติ๊กที่ tour คำถามจะน้อยลง ส่วนอีกใบยาวๆไม่ค่อยสำคัญแต่ต้องกรอกส่งตรงทางออกไปขึ้นรถไฟแล้ว
เมื่อเรายื่นใบเข้าเมืองให้เค้าก้อจะถามเราว่าเป็นภาษาอังกฤษ แต่เป็นคำถามที่ง่ายๆเราก้อตอบไป ที่เราไปเรากรอกว่าเราทำงาน freerance เค้าก้อถามว่าเกี่ยวกับอะไรเราก้อตอบๆไปแล้วก้อผ่านแต่การส่งกลับประเทศมาสมัยนี้น่าจะน้อยลงแล้ว
พวกที่ไปกับทัวร์ หัวหน้าทัวร์ก้อช่วยอะไรไม่ได้นะเพราะไม่มีอำนาจขนาดให้ทุกคนผ่าน ต้องลุ้นกันเอาเอง

_การหาที่พักควรจองหรือไปหาที่นั้นอันไหนดีกว่า

ควรหาข้อมูลเอาไว้แต่ถ้าต้องการความสะดวกก้อจองไปเลยเวลาไปจะได้ไม่ต้องเดินหา หาเอาแถวย่านเมียงดงมา2คนต่อคืน
คืนนึงราว50000-70000อันนี้คือราคาเกสเฮาสต์ถ้าได้ในเว๊ปก้อจองไปเลยเพราะไปหาเองก้อราคาประมาณนี้แหละเราต้องมีที่อยู่ที่พักด้วยเพื่อใช้ในการกรอกใบเข้าเมืองเกสเฮาสต์ที่แนะนำก้อ นัมซานเกสเฮา1,2,3 ได้หมดใกล้เมียงดงแต่ต้องเดินขึ้นเนินไปหน่อย หรือลองๆเลือกหาดูล่ะกัน

_การซื้อสินค้าที่นั้นแล้วคืนภาษีได้ไหม

ใครสังเกต ที่หน้าจะมีคำว่า tax refound แสดงว่าคืนภาษีได้อีก แล้วเวลาเราผซื้อสินค้าแล้วใบเสร็จก้อต้องมีคำนี้ด้วยถ้าไม่มีให้บอกเค้าไม่งั้นไม่ได้คืนนะ

_